YKS'nin sınav ve değerlendirme süreci sona erdi.

Yeni aşama, tercihler.

Genelde, ailelerin sınav hazırlık sürecine kendilerince dahil olduğunu veya olmaya çalıştığını görürüz.

Ancak bu ailelerin tüm YKS sürecinde en çok dahil olmaya gayret ettikleri aşama işte tam da bahsini ettiğimiz bu tercih aşamasıdır.

Ebeveynlerin bu noktada yönetmesi gereken duyguları ve alternatif davranışlara ihtiyaçları olduğu kanısındayım.

Yönetmenizi tavsiye edeceğim ilk duygu, kaygılarınız.

Yani, "Yakınımızda olsun. Bir acil durum olsa ne olacak?"

"O oralarda yapamaz. Gündelik işlerle uğraşırken ya derslerinde başarısız olursa?" gibi endişelerin sonucu olan kaygı.

Elbette ki çocuklarınız için endişeleniyor olmanız gayet doğal.

Evet, endişe ettiğiniz alanların çoğunda zorlanacaklar da.

Ancak, çocuklarınızın konfor alanlarından uzaklaşmasını teşvik etmeniz, sorumluluk bilinci, özgüven ve öz-yeterlikte artışlara gebedir.

Dolayısıyla, bu düşüncelerinizi aktarmak yerine, şöyle alternatifler deneyin.

"Zorlanabilirsin ancak böylece öğrenip, deneyim kazanacağına eminim."

"Başaramadığın zamanlar olabilir ama bunlardan ders alıp sorumluluklarının farkına varıp üstesinden geleceğini düşünüyoruz."

"Kendini güvende hissetmediğin ortamlardan uzak duracağına ve bizleri merakta bırakmayacağına güveniyoruz."

Ayrıca, bu tutumlar ve iletişim yolu dolayısıyla çocuğunuzun tercihlerine saygı duyduğunuzu da gösterirsiniz. Böylece, aile içi daha kaliteli bir iletişim ve ilişkiler de sağlanır.

Gelelim yönetmeniz gereken diğer duygulara: hayal kırıklığı ve sonrasında oluşan öfke.

En verimli ve heyecanlı dönemlerini çok ciddi bir sınavla harcıyor olmaları yetmiyormuş gibi bir de bu dönemde pandemi şartları ile yaşadılar.

Sonuçları gördüğünüzde beklentinin çok altında kalmış olabilir.

Burada ilk adım suçlamak ve yargılamak olmasın.

Sonuç olarak elimizde artık değiştiremeyeceğimiz bir sonuç var.

Bundan ders almasını, onu suçlayıp, ona kızarak, onu aşağılayarak sağlayamazsınız.

Böyle yaparak ancak ve ancak, şefkat ve kabul almanın yolunu başarı gören ve başarısız olduğunu düşündüğünüz için de değersizlik çukuruna giren bir çocuk ile baş başa kalabilirsiniz.

Bu noktada ilk atmanız gereken adım, malum sonuçla ne gibi adımlar atılabileceğini değerlendirmesini öğütlemek ve talep ettiğinde veya ihtiyaç duyduğunda da destek olmak.

Süreç sona erince, bu deneyiminden ne gibi dersler çıkarması gerektiği hakkında konuşabilirsiniz.

Unutmayın, hiçbir kariyer, hiçbir prestij ve hiçbir gurur sizin evladınızın iyilik halinden, koşulsuz sevgi alma hakkından ve özgüveninden değerli değildir.