Türk toplumunda evlenme öncesi adetlerinden biri de nişanlanma.
Evlilik yolundaki bireylere meşruluk kazandırması açısından önemli olan bu adet, her zaman mutlu sonla bitmiyor.
Sıklıkla duyulan 'nişan atma', sanılanın aksine bir takım hukuki yaptırımlar doğurur.
Nişanlanmaya, "Evlenme vaadiyle olur" diyen Medeni Kanun'da, nişanlılığın hükümleri yer alır.
Kanunda, nişanlılığın evlenmeye zorlamak için dava hakkı vermediği belirtilirken, nişanın bozulmasının sonuçları sıralanmıştır.
Buna göre; nişanlılardan biri haklı bir sebep olmaksızın nişanı bozduğu veya nişan taraflardan birine yükletilebilen bir sebeple bozulduğu takdirde; kusuru olan taraf diğerine tazminat vermekle yükümlüdür.
Bu tazminat, "Dürüstlük kuralları çerçevesinde ve evlenme amacıyla yaptığı harcamalar ve katlandığı maddî fedakârlıklar karşılığında uygun bir tazminat" olmalıdır.
Aynı kuralın nişan giderleri hakkında da uygulanacağının belirtildiği kanunda, tazminat istemeye hakkı olan tarafın ana ve babası veya onlar gibi davranan kimselerin de, aynı koşullar altında yaptıkları harcamalar için uygun bir tazminat isteyebilecekleri belirtilmişti.
Maddi tazminatın yanında, "manevî tazminat" başlığı altında da, nişanın bozulması yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olan diğer taraftan manevî tazminat olarak uygun miktarda para talep edebileceği belirtilmiştir.
Ve verilen hediyeler!
Nişanlılık evlenme dışındaki bir sebeple sona ererse, nişanlıların birbirlerine veya ana ve babanın ya da onlar gibi davrananların, diğer nişanlıya vermiş oldukları alışılmışın dışındaki hediyeler, verenler tarafından geri istenebilir.
Hediye aynen veya mislen geri verilemiyorsa, sebepsiz zenginleşme hükümleri uygulanır.
TÜM HAKLA RİÇİN SÜRE 1 YIL
Ve kritik madde... Nişanlılığın sona ermesinden doğan dava hakları, sona ermenin üzerinden bir yıl geçmesiyle zaman aşımına uğrar.
